ارزیابی منشأ رسوبی آمفیبولیت ها و متاپلیت های میزبان کانسار آهن گل گهر سیرجان، کرمان

Authors

جلیل قلمقاش

حسین میرنژاد

گلاله اصغری

abstract

چکیده   مجموعه ی دگرگونی گل گهر میزبان ذخایر سنگ آهن گل گهر است و در بخش شرقی زون سنندج-سیرجان قرار دارد. این مجموعه از لحاظ سنگ شناسی در برگیرنده ی واحدهای سنگی میکاشیست، کوارتزیت، مرمر، آمفیبول شیست، گرافیت شیست، کالک شیست و آمفیبولیت است. آمفیبولیت ها به شکل لایه ای در درون توده معدنی گل گهر رخنمون دارند، بنابراین تعیین سنگ مادر آن به تفسیر محیط اولیه ی تشکیل کانسار آهن مزبور کمک خواهد کرد. براساس مطالعات صحرایی، پتروگرافی و ژئوشیمیایی، متاپلیت ها از دگرگونی شیل های آهندار بوجود آمده اند و سنگ مادر آمفیبولیت ها از نوع رسوبات مارنی است. به علاوه، موقعیت نمونه های آمفیبولیت بر روی نمودارهای مختلف (همچون mg در برابر cr, ni, c و si درمقابل mg, al, alk ) که بر پاراآمفیبولیت بودن آنها دلالت دارد، تأیید کننده تشکیل سنگ منشأ آمفیبولیت های گل گهر در یک محیط رسوبی است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

کانی شناسی و دما- فشارسنجی آمفیبولیت های میزبان کانسار آهن گل گهر سیرجان، کرمان

منطقه مورد مطالعه در جنوب غرب سیرجان در استان کرمان واقع شده است و از لحاظ ساختاری در بخش انتهای جنوب شرقی زون سنندج-سیرجان قرار می­گیرد. سنگ­های دگرگونی کمپلکس گل­گهر به عنوان سنگ میزبان کانسار آهن شامل مرمر، کالک شیست، کوارتز میکاشیست، آمفیبول شسیت و آمفیبولیت می­باشد. از آنجایی که شرایط تشکیل سنگ میزبان کمک زیادی به تفسیر ژنز کانسار آهن می­نماید. نتایج حاصل از مطالعات پتروگرافی آمفیبولیت­های...

full text

ارزیابی منشأ رسوبی آمفیبولیت‌ها و متاپلیت‌های میزبان کانسار آهن گل‌گهر سیرجان، کرمان

        چکیده   مجموعه ی دگرگونی گل‌گهر میزبان ذخایر سنگ آهن گل‌گهر است و در بخش شرقی زون سنندج-سیرجان قرار دارد. این مجموعه از لحاظ سنگ شناسی در برگیرنده‌ ی واحدهای سنگی میکاشیست، کوارتزیت، مرمر، آمفیبول شیست، گرافیت شیست، کالک شیست و آمفیبولیت است. آمفیبولیت‌ها به شکل لایه‌ای در درون توده معدنی گل‌گهر رخنمون دارند، بنابراین تعیین سنگ مادر آن به تفسیر محیط اولیه‌ ی تشکیل کانسار آهن مزبور کمک خ...

full text

بررسی زمین شناسی و زمین شیمی برای ارائه مدلی جهت خاستگاه کانسار آهن گل گهر سیرجان

ناحیه معدنی گل گهر در50 کیلومتری جنوب غرب سیرجان در استان کرمان و در لبه شرقی زون سنندج- سیرجان واقع شده است. با توجه به شواهد بدست آمده از مطالعات صحرایی، سنگ نگاری، کانه شناسی میکروسکوپی و زمین شیمی، اینچنین به نظر می رسد که کانی سازی از نوع گرمابی جانشینی است. کانی سازی آهن در ترازهای عمقی کانسار از نوع مگنتیتی است و به سمت ترازهای میانی تا سطحی به ترتیب به انواع مگنتیتی-هماتیتی و هماتیتی تغ...

full text

ارزیابی ارتعاش تمام بدن در رانندگان خودرو های سنگین معدن مجتمع گل گهر سیرجان

Introduction: Cars can cause whole body vibration with different intensities which result in discomfort and musculoskeletal disorders in the exposed persons. Heavy mine vehicles based on the working environment, capacity, and power can produce considerable vibration to be transferred to the operator. The purpose of this study was to assess whole body vibration in the drivers of heavy mine vehic...

full text

ارزیابی منشأ مگنتیت و سولفیدهای همراه در کانسار آهن گل‌گهر (سیرجان) با استفاده از داده‌های ایزوتوپ اکسیژن و گوگرد

معدن آهن گل‌گهر سیرجان با تناژ کلی ١١٣٥ میلیون تن، یکی از منابع عظیم و ارزشمند آهن ایران به شمار می رود. کانه اصلی در این کانسار، مگنتیت و مقادیر کمتری هماتیت است. مگنتیت‌های کانسار گل‌گهر دارای مقادیر δ18O از 8/3‰ تا 8/4‰ هستند. بر این اساس مقادیر δ18O برآورد شده برای سیا...

full text

کانی شناسی ، سنگ شناسی، ژئوشیمی کانسنگ مگنتیتی و کانی های سولفیدی و ارائه الگوی احتمالی کانی زایی آهن در آنومالی شماره 3 معدن گل گهر سیرجان، کرمان

آنومالی شماره 3 گل گهر سیرجان ابتدا در سنگ های آتشفشانی-رسوبی (بازالت، شیل، دلومیت، ماسه سنگ، مارن، چرت و هیدرواکسیدها – اکسیدهای آهن و سولفیدها) در نئوپروتروزوئیک (ادیاکاران) تشکیل و سپس در طی کوهزایی کیمیرین در رخساره شیست سبز دگرگون شده است. این آنومالی دارای ذخیره قطعی 643 میلیون تن کانسنگ مگنتیتی با عیار متوسط 7/52 درصد آهن، 76/0 درصد گوگرد و 11/0 درصد فسفر می باشد و به طور متناوب و لایه ا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
پژوهش های چینه نگاری و رسوب شناسی

جلد ۲۶، شماره ۴، صفحات ۷۳-۸۸

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023